Valetra

Beschrijving

Algemeen gebruik
Valetra is een oraal medicijn dat wordt gebruikt om erectiestoornissen te behandelen. Seksuele stimulatie veroorzaakt de productie en afgifte van stikstofmonoxide uit de zenuwuiteinden van de holle lichamen van de penis, waardoor het enzym guanylaatcyclase wordt geactiveerd. Guanylaatcyclase is op zijn beurt verantwoordelijk voor de productie van cyclisch guanosinemonofosfaat (cGMP). Het cGMP veroorzaakt verwijding en ontspanning van de bloedvaten die bloed naar de penis transporteren. Valetra voorkomt dat het fosfodiësterase-5-enzym cGMP vernietigt en helpt zo de bloedtoevoer naar de penis te ondersteunen.

Dosering en richting
De aanbevolen dosis Valetra is 10 mg per dag, ingenomen een uur vóór de geslachtsgemeenschap. Als er geen bijwerkingen optreden, kan de dosering worden verhoogd tot 20 mg. In geval van bijwerkingen wordt de dosis verlaagd tot 5 mg per dag. Neem niet meer dan één tabblad Valetra per dag.

Voorzorgsmaatregelen
Valetra is niet onderzocht bij mensen met hart- en vaatziekten, dus het verdient de voorkeur om Valetra te vermijden bij patiënten die een beroerte, hartfalen of een hartaanval hebben. in de geschiedenis en vooral in de afgelopen zes maanden. Voordat u Valetra inneemt, moet u uw arts op de hoogte stellen als u nier- of leverproblemen heeft, een bloedingsstoornis, een maagzweer of een erfelijke netvliesaandoening zoals retinitis pigmentosa, een allergische reactie op dit geneesmiddel of andere geneesmiddelen, vervorming van de penis zoals angulatie, caverneuze fibrose (ziekte van Peyronie), evenals bij ziekten die bijdragen aan de ontwikkeling van priapisme (sikkelcelanemie, multipel myeloom, leukemie of leukemie).

Contra-indicaties
Valetra is gecontra-indiceerd bij patiënten met overgevoeligheid voor de ingrediënten, degenen die worden behandeld met organische nitraten, bij patiënten jonger dan 16 jaar, of bij patiënten die HIV-proteaseremmers gebruiken, zoals indinavir en ritonavir.

Mogelijke bijwerking
Valetra wordt doorgaans goed verdragen en eventuele bijwerkingen zijn van voorbijgaande aard. De meest voorkomende bijwerkingen zijn: hoofdpijn, blozen (hyperemie van de persoon); veel voorkomend; duizeligheid, diarree, misselijkheid, verstopte neus. Zeldzamere en soms voorkomende bijwerkingen zijn lichtgevoeligheid van de huid, hypertensie, rugpijn, tranende ogen, hypotensie, spierpijn, priapisme.

Interactie tussen geneesmiddelen
Het metabolisme van Valetra wordt geremd door erytromycine, ketoconazol (Nizoral), itraconazol (Sporanox), indinavir ( Crixivan) en ritonavir (Norvir). Valetra verlaagt de concentratie van ritonavir en indinavir. Bij patiënten die worden behandeld met nitraten kan Valetra de pijn op de borst verergeren door de hartslag te verhogen en de bloeddruk te verlagen. Valetra kan de bloeddrukverlagende effecten van alfablokkers (terazosine of hytrin) versterken. Valetra mag nooit worden toegediend aan patiënten die worden behandeld met organische nitraten.

Gemiste dosis
Valetra wordt ingenomen wanneer dat nodig is, maar niet vaker dan eenmaal per dag, dus een gemiste dosis wordt niet verondersteld.

Overdosis
Symptomen van een overdosis zijn onder meer pijn bij het innemen van de dosis. de rug, kaak, arm, blindheid, wazig zien, pijn of ongemak op de borst, verminderd zicht, wazig zien.

Opslag
Bewaren bij kamertemperatuur tussen 15-30 C (59-86 F), uit de buurt van kinderen, huisdieren, vocht en zonlicht.

Disclaimer
We bieden alleen algemene informatie over medicijnen die niet alle richtingen, mogelijke medicijnintegraties of voorzorgsmaatregelen bestrijkt. Informatie op de site kan niet worden gebruikt voor zelfbehandeling en zelfdiagnose. Specifieke instructies voor een bepaalde patiënt moeten worden overeengekomen met uw gezondheidszorgadviseur of de met de zaak belaste arts. Wij wijzen de betrouwbaarheid van deze informatie en fouten die deze zou kunnen bevatten af. Wij zijn niet verantwoordelijk voor enige directe, indirecte, bijzondere of andere indirecte schade als gevolg van enig gebruik van de informatie op deze site en ook voor de gevolgen van zelfbehandeling.